تولید نانوذرات از هدف نقره ای در مایعات به روش لیزر کندگی با انرژی پالس بالا و بررسی خواص اپتیکی آنها

در این رساله نانوکامپوزیت های نقره به روش کندگی لیزری، با استفاده از هماهنگ دوم لیزر پالسی نئودمیم یاگ (طول موج 532 نانومتر، مدت زمان اثرپالس 5 نانوثانیه و نرخ تکرار10 هرتز) با انرژی پالس 300 میلی ژول، از هدف نقره در محلول تتراهیدروفوران خالص و محلول تتراهیدروفوران با غلظت 0.8 درصد وزنی پلی استایرن تولید شده است. هر دو نمونه به مدت 15 دقیقه تحت تاثیر نور لیزر قرار گرفتند. سپس خواص اپتیکی نمونه های تولید شده در دو محلول مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه یابی از نانوکامپوزیت های تولید شده به ترتیب به وسیله، دستگاه اسپکتروفوتومتر فرابنفش- مرئی (uv-vis)، دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، دستگاه پراکندگی دینامیکی نور (dls) و اسپکتروفوتومتر فوتولومینسانس pl انجام شد. در طیف جذب اپتیکی نانوکامپوزیت های تولید شده، با افزودن پلیمر به حلال تتراهیدروفوران یک جابجایی آبی از 434 نانومتر به 423 مشاهده شد. به منظور بررسی پایداری نمونه های تولید شده در دو محلول پلیمری طیف جذب اپتیکی آنها در زمانهای مختلف پس از کندگی لیزری توسط اسپکتروفوتومتر طیف سنجی شد. نتایج به دست آمده نشان داد، نانوذرات تولید شده در محلول پلیمری پایداری بسیار خوبی از خود نشان داده وحتی تا ماهها بعد از تولید پایداری خود را حفظ کرده بودند. شکل نانوذرات تولید شده در محلول پلیمری 0.8 درصد وزنی، کروی و اندازه متوسط ذرات 7 نانومتر می باشد. پراکندگی دینامیکی نور نشان داد که با افزودن پلیمر به تتراهیدروفوران خالص اندازه دینامیکی نانوذرات کاهش می یابد و نانوذرات کمتر کلوخه می شوند. طیف نشری فوتولومینسانس نانوکامپوزیت های نقره تولید شده در هر دو محلول در ناحیه مرئی مشاهده شد، که به برانگیختگی الکترون های تراز d به ترازهای بالای تراز فرمی نسبت داده شده است. نانوذرات تولید شده در دو محلول پلیمری تا پنج ماه پس از تولید اکسید نشده بودند.